photo poster project | สนุกกับการพิมพ์อีกครั้งโดย Nacskey | ISSUE #61

ผมชื่อ Nacskey ครับ
ผมชอบถ่ายภาพตั้งแต่อายุสิบปลาย ๆ ตอนนั้นใช้กล้องฟิล์มถ่ายสิ่งรอบตัว แต่ด้วยงานทำให้ห่างจากกล้องไปพักหนึ่ง แต่ผมยังคงชอบภาพถ่ายและไปงานแสดงภาพบ่อย ๆ ใช้ชีวิตในฐานะผู้ชม

วันหนึ่งผมเริ่มชอบเดินเล่นแบบไม่มีจุดหมายและคิดว่าอยากบันทึกเป็นภาพถ่าย จึงกลับมาถ่ายภาพอีกครั้งหลังจากห่างหายไป 15 ปี ทุกวันนี้ผมพกกล้องไปทุกที่และถ่ายภาพสตรีทสแน็ปเฉลี่ยวันละ 200 ภาพ ผมยังคงพยายามปรับปรุงและเผชิญหน้ากับเมืองทุกวัน และพบว่าการถ่ายภาพยังคงสนุกอยู่เสมอ

แม้จะเคยได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานแสดงภาพถ่ายมาก่อน แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมเข้าร่วม เหตุผลหลักที่ตัดสินใจเข้าร่วมคืออยากฟังเสียงของคนอื่นที่มีความสนใจในภาพถ่าย

การถ่ายภาพเป็นเรื่องที่โดดเดี่ยว ไม่มีคำตอบที่ถูกต้องและบางครั้งไม่มีจุดประสงค์ที่ชัดเจน ดังนั้นผมจึงอยากรู้ว่าคนอื่น ๆ เผชิญหน้ากับภาพถ่ายอย่างไรและสนุกกับมันอย่างไร

นอกจากนี้ ผมไม่เคยมีโอกาสให้คนอื่นเห็นภาพถ่ายของผมมาก่อน แม้จะรู้สึกตื่นเต้นแต่ก็อยากให้คนอื่นเห็นจริง ๆ (หัวเราะ)

พูดตรง ๆ ว่าเป็นเวลาที่สนุกมาก มีสามสิ่งที่ประทับใจมากที่สุด

สิ่งแรกคือ แรงจูงใจในการถ่ายภาพเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ผลงานและเรื่องราวของทุกคนทำให้ผมได้เรียนรู้และได้รับแรงบันดาลใจมากมาย รู้สึกว่าชอบการถ่ายภาพมากขึ้น แม้จะมีแรงกระตุ้นอยากได้อุปกรณ์ใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นก็ตาม (หัวเราะ)
นอกจากนี้ การได้รับความคิดเห็นเกี่ยวกับภาพถ่ายของผมจากทุกคนทำให้ผมรู้สึกดีใจมาก

สิ่งที่สองคือ การดูแลเอาใจใส่ของทีมงานและความเข้าใจลึกซึ้งต่อผู้สร้างสรรค์
การถ่ายภาพเป็นการจับภาพช่วงเวลาหนึ่ง ซึ่งการพิมพ์ออกมาเป็นสิ่งที่น่าดึงดูดมาก ทีมงานให้การดูแลอย่างดี ทำให้ผมรู้สึกสบายใจมาก

สิ่งที่สามคือ การพิมพ์ในขนาดโปสเตอร์ที่น่าทึ่ง
ภาพถ่ายของทุกคนที่จัดแสดงในขนาด A2 นั้นน่าตื่นตาตื่นใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ผมพิมพ์ในขนาดนี้ และได้ค้นพบว่าขนาดมีผลต่อการแสดงออกและการสื่อสารอย่างไร

การเข้าร่วมครั้งนี้ทำให้ผมได้ตระหนักถึงความสนุกของการพิมพ์อีกครั้ง และคาดว่าจะมีผลดีต่อภาพถ่ายที่ผมจะถ่ายในอนาคต

ปกติผมถ่ายภาพสแน็ปที่มีคนอยู่ในภาพ และได้เลือกภาพหลายภาพที่เข้ากับธีม 'ความทรงจำ' ของครั้งนี้ แต่ไม่สามารถตัดสินใจเลือกภาพเดียวได้

ในที่สุดผมก็เลือกภาพที่ไม่มีคนอยู่ในภาพ เป็นภาพที่จอดจักรยานที่ผมเห็นทุกวันในช่วงที่ไม่ได้ถ่ายภาพ และจำได้ว่ารู้สึกอยากถ่ายภาพนี้เมื่อได้กล้องมา

จักรยานแต่ละคันมีเจ้าของที่กลับมาหลังจากสิ้นสุดวัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกแปลกใจ กระบวนการนี้ทำให้ผมคิดว่ามีความทรงจำระหว่างเจ้าของและจักรยาน ภาพนี้แสดงให้เห็นถึง 'ความทรงจำ' ระหว่างคนกับสิ่งของ จึงเลือกภาพนี้

เดิมทีผมไม่ได้ตั้งใจจะเข้าร่วม แต่คิดว่าการโพสต์ในโซเชียลมีเดียเป็นสิ่งที่เหมาะกับผมมากกว่า แต่หลังจากเข้าร่วมแล้วรู้สึกดีใจมาก

การมีเวลาพิจารณาภาพถ่ายของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ แต่การได้แบ่งปันผลงานกับนักสร้างสรรค์คนอื่น ๆ เป็นสิ่งที่หรูหรามาก แค่มีความชอบในภาพถ่ายร่วมกันก็ทำให้มีช่วงเวลาที่สนุกได้แน่นอน

ผมตั้งใจจะเข้าร่วมอีกครั้งและหวังว่าจะได้พบกับนักสร้างสรรค์หลาย ๆ คน